ย้อนกลับไปเมื่อราวๆ 99 ล้านปีก่อน ในยุคครีเทเชียส กิ้งกือตัวหนึ่งคลานอยู่ในป่าลึกมันสามารถรอดชีวิตจากการถูกเหยียบโดยไดโนเสาร์มาได้อย่างยาวนาน แต่สุดท้ายก็ต้องจบชีวิตลงเพราะตกลงไปในยางของต้นไม้ แน่นอนว่ายางไม้เหล่านั้นค่อยๆ กลายสภาพไปเป็นอำพันตามกาลเวลา และเมื่อเวลาผ่านไป กิ้งกือตัวดังกล่าวก็ถูกพบโดยเหล่านักวิทยาศาสตร์จนได้
การค้นพบครั้งนี้เกิดขึ้นในประเทศพม่า ซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร Zookeys และเชื่อกันว่าเป็นกิ้งกือสายพันธุ์ใหม่ที่ยังไม่เคยมีการค้นพบมาก่อน
อ้างอิงจากข้อมูลที่ได้รับการเปิดเผยออกมากิ้งกือที่ถูกค้นพบในครั้งนี้ เป็นกิ้งกือตัวเมียที่มีขนาดราวๆ 8.2 มิลลิเมตร ซึ่งถูกพบในอำพันสภาพที่ค่อนข้างสมบูรณ์ ในสภาพโค้งงอเป็นตัว S และมีลำตัวแบ่งออกเป็นปล้องๆ จำนวน 35 ปล้อง และมีถุงแบบพิเศษที่ออกแบบมาเพื่อเก็บอสุจิจากตัวผู้ที่บริเวณใต้ตัว
นักวิทยาศาสตร์ตั้งชื่อให้กิ้งกือที่พวกเขาพบตัวนี้ว่า “Burmanopetalum inexpectatum” และพบว่ากิ้งกือที่พวกเขาพบนั้นนับว่าเป็นหนึ่งในหลักฐานของกิ้งกือโบราณที่มีความเก่าแก่มากที่สุดเท่าที่มนุษย์เคยพบมา
จุดเด่นที่น่าสนใจและทำให้กิ้งกือตัวนี้มีความแตกต่างไปจากกิ้งกือตัวอื่นๆ ที่เราเคยพบนั้น อยู่ที่ดวงตาอันเป็นเอกลักษณ์ของมัน เพราะกิ้งกือตัวนี้มีตาที่ประกอบไปด้วยหน่วยรับแสงเพียง 5 หน่วย ซึ่งนับว่าน้อยมากๆ ในหมู่กิ้งกือที่ตามปกติจะมีหน่วยรับแสงราวๆ 30 หน่วย
นี่นับเป็นการค้นพบที่น่าจับตามองของเหล่านักบรรพชีวินเลยก็ว่าได้ เพราะกิ้งกือตัวนี้นั้นไม่เพียงแต่แสดงให้เราเห็นว่ากิ้งกือในสมัยก่อนมีลักษณะเป็นอย่างไรเท่านั้น แต่การศึกษากิ้งกือตัวนี้อย่างละเอียด ยังอาจนำเราไปสู่การไขปริศนาจุดเริ่มต้นของสัตว์ในสายพันธุ์นี้ก็เป็นได้
เครดิต livescience.com
